عاشقی به سبک ونگوگ

رمانی خوشخوان و خوش فرم در رابطه با تاریخ پیش از انقلاب و پیش تر از آن.

جوانی بنام البرز عاشق نازلی دختر یکی از تیمسارهای ارتش شاهنشاهی است. این عشق مخالف یا معترضی ندارد اما شکل زندگی البرز و خانواده اش در خانه ی تیمسار و آمد و شد افراد به آن خانه جهان بینی البرز را تحت تاثیر قرار می دهد تا در پی اتفاقی به رازهای سیاه آن خانه پی ببرد و به دنبال پرسشهای خویش برود.

زبان روان ، پخته و پالوده ی نویسنده روایتی جذاب از آنچه روی داده را پیش روی خواننده گذاشته. اشارات تاریخی و مستند به حوادث دوران خان سالاری و  نیز بحبوحه ی انقلاب به این داستان ارزش مضاعف می بخشد. این کتاب رمانی تاریخی نیست اما از تاریخ معاصر بعنوان بستری برای روایت استفاده شده.

عاشقی به سبک ونگوگ

محمدرضا شرفی خبوشان

شهرستان ادب

قفل کودک

از دیروز صبح تا شب گوگل صیانت میشه . هیچ سایت داخلی حتی باز نمیشه. با فیلترشکن می تونی سرچ کنی. چندتا لینک بهت میده. اما وارد لینک ها نمیشه.

قشنگ توی دیوونه خونه گیرافتادیم.

شب که میشه صیانت تعطیله. می تونم وارد وبلاگم بشم. وارد سایتهایی که در طول روز کار اداری دارم بشم.اما وارد که میشم می بینم بعد از یک هفته هنوز صحت مدارک رو تایید نکردن.

خیلی تلاش می کنم بخاطر نت و قطع و وصل شدن و ملی شدن و صیانت شدنش حساسیت نشون ندم و بگم ( درست میشه. صبر کن). اما امروز دیگه واقعا روانم بهم ریخت.

قفل کودک زدین به نت که چی؟ خب اون کارهایی که باید در فضای نت انجام بشه کی انجام میشه؟ سایت دانشگاه، سایت خانه کتاب، هزار جای دیگه که آدم واقعا کار داره اونجا. واقعا کار داره.

خدایا عقل که ندادی به اینا لااقل وقتی دستشون میره رو قفل کودک یه کاری کن دکمه ی اشتباهی رو بزنن.

کتاب غزل سال

دومین مجموعه غزل خواهرکم مینا نامزد نهایی کتاب غزل سال شده.

خیلی خیلی خیلی براش خوشحالم.

هربار نام دیگری داری

مینا سراوانی

دریاس و جسدها

بختیار علی تاریخ و سیاست را در بستر داستانهایی روایت می کند که گاه آمیخته به سوررئال است و گاه واقعیت به تلخی و تندی ماهوی خود در معرض دید خواننده قرار می گیرد.

جنگهای داخلی و ستیز میان فرقه ها و دسته های خرد و کلان در اجتماعی نه چندان گسترده، مصائبی به همراه دارد که خرده روایتهای داستانهای نویسندگان را تامین می کند.

داستان با جابجایی جسد یکی از رهبران پیشین قیام های داخلی شروع می شود و تا پایان کتاب به چرایی نیاز مردم عامی به رهبر روحی و پاسداشت خرافه و حفظ خشم و عصبانیت از دشمن پرداخته می شود.

دریاس به جمع آوری و دفن جسدهای حاصل از جنگ می پردازد و برای کسی اهمیتی ندارد که او دکترای تاریخ دارد و در حال دفن بازمانده های تاریخ است. در خلال خرده روایتها به سیّاس بودن رهبران و حیله گری آنها در فریب مردم عامی و سوءاستفاده از پیش تعیین شده از هیجانات عمومی اشاره مستقیم و حتی تاکید می شود.

مردم مرده پرست و قهرمان طلب هرگز به آنچه برسرشان رفته دقت نمی کنند و از آن عبرت نمی گیرند و این بلای تکرار تاریخ در تمام اکناف جهان در روایتهای حقیقی و تخیلی نمودار است.

دریاس و جسدها

بختیار علی

نشر ثالث

کجایی هستی؟

توی پارک خانومه اومد نشست کنارم.پرسید حامله ای؟ ترکی؟ شمالی یی؟ پس کجایی یی؟ گفتم سیستانی ام. گفت اه اه سیستان و بلوچستان؟ گفتم بله. گفت باورم نمیشه. پس چرا سفیدی؟ مطمئنی سیستان بلوچستانی هستی؟ گفتم بله. گفت من تا حالا هرچی سیستان بلوچستانی دیدم سیاه بودن مثل قیر. اینقدر هم بدم میاد ازشون که نگو.

گفتم چرا؟ چون سیاهن بدت میاد؟ سیاه پوست حق زندگی نداره؟ همه چی مال سفیداست؟ گفت نه. حق دارن. مثلا خوزستانی ها و عربها هم سیاهن. ایرانی ان خب. ترکها هم سیاه دارن. شمالی ها هم سیاه دارن. ولی من از این سیستان بلوچستانی ها خیلی بدم میاد.

فکر کنم اجدادمون اجدادش را ....

خانومه پنجاه ساله بود و حتی اگه جوون تر یا مسن تر هم بود اهلش نبودم باهاش یکی به دو کنم که نژادپرستی بده و فلان و بهمان. اما تا آقای همسر که رفته بود نون بگیره و بیاد هی گفت و گفت و گفت. وقتی دید بلند شدم گفت عه ناراحت شدی؟ گفتم شوهرم اومد. سمت نگاهم رو نگاه کرد و گفت عه شوهر هم داری؟

فکر کنم بعید می دونست سیستان بلوچستانی ها چیزی بنام شوهر هم داشته باشن.

خلاصه بعد از قرنی که از کودکی و فضای ناسالم و بیمار آدمهای احمق دور شده بودم، این اتفاق تلنگر جالبی بود که ببینم پوست آدمها هم که عوض بشه پهن توی کله شون هنوز پابرجاست و تغییری نمی کنه.

روز یک طالع بین

این مجموعه حاصل گردآوری داستانهای بسیار کوتاه از نویسندگان نام آشنا و نیز کمتر شناخته شده ی سرتاسر جهان است. داستانهایی که علاوه بر کوتاه بودن در انتقال مفاهیم بشری نیز با هم تناسب دارند. ای مفاهیم شامل روابط طبقات بالادست و فرودست، اعتماد نابجا، طرد شدن طبقاتی، شرطبندی غیرعاقالانه، بی اعتمادی به محبت انسانی و .. می شود.

نکته ی قابل تامل در انتخاب این داستانها، توجه نویسندگان به جزئیاتی است که فضاسازی و صحنه پردازی قصه ها  را به صورت تصویری حقیقی در ذهن خواننده بازسازی می کند.

زبان ساده و روان داستانها مانع عمیق بودن مفاهیم ارائه شده در آنها نیست.

روز یک طالع بین

جمعی از نویسندگان جهان

انتشارات قصه باران

خِلاص

گفتن مقنعه و مانتوی فرم اداری.

گفتم نه و خلاص.

راهی طولانی که آمدم

جنگهای داخلی کشتارجمعی را در سطحی گسترده رقم می زند. سیرالئون در جنگ بین دولت مرکزی و شورشیهای مخالف، دچار ویرانی و درگیری های خونین در مناطق  درگیر شده و در این میان کودکان بسیاری والدین شان را از دست دادند و خودشان بعنوان کودک سرباز به خدمت ارتش درآمدند. انتخاب این کودکان بین کشته شدن بدست شورشیان و مثله شدن اجسادشان و آموزش فشرده توسط ارتشی ها و جنگیدن با شورشی ها بود. انتخابی ناعادلانه که در نهایت به مرگی فجیع ختم می شود.

اسماعیل راوی ماجرا در بحبوحه ی سرگردانی و بیخبری از زنده ماندن یا نماندن افراد خانواده اش، تبدیل به کودک سرباز ارتش شده و با سربریدن شورشی های به اسارت گرفته شده، مشق نظامی گری می کند و به مرور یاد می گیرد چگونه برای زنده ماندن بیشتر و بیشتر بکُشد و از آدمکشی لذت ببرد. به گونه ای که پس از آنکه در اختیار سازمانهای حامی کودکان قرار می گیرد مدتی طول می کشد که بتواند به کودکی برگردد و از خشونت و سبعیت آدمکشی دوری کند.

روایت صریح و عریان خشونت جنگی و نحوه ی کشتن و مثله کردن آدمها بی هیچ ملاحظه و مراعاتی صورت گرفته . کتاب روایت نامه است و توقع درخشش ادبی از آن نداریم.

راهی طولانی که آمدم

اسماعیل به آ

کتاب کوله پشتی