آبجی

فامیلی مشترکش میگه که از تیر طایفه ی خودمه. اینکه دودمان و خاندانش به کی می رسه و ته تهش نوه عمو و عمه ی کدوم شاخه ی فامیلمه رو نمی دونم.بابا و مامان هم نیستن که بخوام ازشون نشون به نشون بپرسم تا بفهمم کی به کیه.

اولین پیامش تقریبا اینطوری بود:

پروانه خانم ... فلان جا میشینی؟ ( یعنی زندگی می کنی؟) آبجیِ فلانی هستی؟ از روی شباهت چهره میگم ها.  من خونه تون زیاد رفتم اومدم ها. منو دیدی؟ دیدی شناختمت.

و هزار تا پست رو پشت هم لایک کرده.

بماند که از سال هفتاد و یک به بعد من آبجیِ  هیچ بنی بشری روی کره ی زمین نبودم و نیستم و نخواهم بود.

مضمون دومین پیام اینه:

-پروانه خانم من تازه فهمیدم گنبد میشینی نه فلان شهر. هرچی دنبال پی دی اف کتابهات توی گوگل سرچ کردم ، پیداشون نکردم. میشه بگی از کجا پی دی اف شونو میشه پیدا کرد؟

دوباره صد تا پست لایک کرده.شاید برای نمک گیر شدنم.

و امروز:

-صبح زیبات بخیر

خیلی هم خودمونی و صمیمی و از اینا

آواتارش میگه بیست و یکی دوساله باشه شاید. هم سن نیما. تا در پیام بعدی ننوشته ( پری مهربون و ماجراهای سابق برم بزنم بلاکش کنم.)

خلاصه که تا دیدین اولین فامیل سببی و نسبی و سرکوچه ای و هم محلی و هرچی اومد توی صفحه ی کاری تون بی پرسش و پاسخ بلاکش کنید.