بی حوصله ام. خشم درونی دارم. قیافه م در همه. قلبم درد می کنه. سرد و یخبندونه. می لرزم.( قلب با ماهیت فیزیکی و جسمیش). چه قلبیه که ظاهرا سالمه ولی اینقدر اذیتم می کنه؟نفسم تنگ میشه. بالا نمیاد. سینه م سنگینه.یه فشار و سنگینی ناجوری داره که فکر می کنی الانه که بمیری . این آخرین نفسته که بیرون میاد.
می دونم چه مه و می خوام به خودم وانمود کنم که نمیدونم چه مه!
دشمنتون پریشون باشه
در حد آق والدین منو تو منگنه گذاشتن
سریال کره‌ای دوست دارین؟ شایدم پیشنهادمو دیده باشین برای سال ۲۰۱۵ هست، میگن نوستالوژیش زیاااده
Reply 1988 پیشنهاد دوستانم هست، خیلی تعریف افراطی کرد
راستش من با زمان کره ای مشکل دارم، قیافه ها واسم های شبیه هم...خلاصه خیلی باید موضوع جذاب باشه تا بتونم تحملش کنم.
تو تمام عمرم سریالهای این کشور رو دیدم، ده تام نمیشه
زنده باشین
سریال سامسون...
کره ای با زیرنویس ندیدم تاحالا. چرا چرا با زیرنویس عربی دیدم سالی که پسرک رو باردار بودم و رسیورمون خراب بود و هیچ جا رو جز چند کانال عربی نمی گرفت و برف زیادی هم اومده بود و کسی حوصله ی تعویض رسیور نداشت
بعدها دوبله ش رو هم از جم دیدم. از فارسی وان هم یکی دوتا دیدم. اسماشون یادم نیست.
دنیای مشنگانه ی ابلهانه ای دارن.اما خوشم میاد.
سریال جدی ازشون ندیدم تاحالا.
منم سرجمع ده تا نمیشه.
فیلم کره ای ( چوب گلف) رو تازگی دیدم. خیلی دوست داشتم. نقدهاش رو هم بعدا خوندم و بیشتر خوشم اومد.