جنون

گاه حس هایی میاد سراغ آدم که نمی تونی دلیل منطقی و واضحی براش داشته باشی اما همه چیز مثل حرکت نگاتیو فیلم سینمایی از جلوی چشمت رد میشه و عینا  می بینی شون. توی رابطه هات ، توی نگاهت به آدمها، توی حست به آدمها تاثیر میذاره و ناخودآگاه کناره می گیری.بد می بینی. دلت نمی خواد دیگه پا پیش بذاری، دوست داشته باشی، مثل قبل باشی. بعد هزارتا چیز توی مغزت کنار هم چیده میشن تا وجود و حقیقت  اون حس لعنتی تایید و  تاکید بشه.

دلیل منطقی نداره اما اونقدر قوی و پرزوره که نمیشه بهش بی تفاوت بود.

حتی اگه اسمش جنون محض باشه، من میگم بی دلیل نیست.

بعله!