بریتیش امریکن

مدل درس کار کردن باهاش اینطوریه که هرچیزی رو باید چندبار تکرار کنه تا دست از سرش بردارم. چندبار؟ دقیقا پنج بار. با انگشت می شمارم. از دوم دبستان که باید شعر حفظ می کرد تا کلاس پنجمش. حتی زبان موسسه رو.

امسال باز باید باهاش سرو کله بزنم. بعضی درس ها جدید هستن و ترس میارن با خودشون.میگه عربی چرا اینطوریه. اصلا نمی فهممش. نمی تونم کلمه رو حفظ کنم. نمیشه فهمیدش.

راه ارتباط برقرار کردن با کلمات عربی رو هنوز یاد نگرفته و براش گنگه. برای همین به تمام خصومتها و دلایل فرهنگی ، سیاسی، جغرافیایی، آب و هوایی میان اعراب و ایرانیان چنگ میندازه تا بگه ( عربی زبان مزخرفیه و یاد گرفتنش کار بیخودیه). همون جملاتی که برای قانع کردن شاگردهای مدرسه م می گفتم رو براش ردیف می کنم تا نرم بشه و با عربی کنار بیاد.چندتا راه حل یادش میدم و می فرستمش بخوابه تا فردا صبح.

صبح اوضاعش بهتره. چندبار که کلمات رو می خونه معنی ها میشینه توی ذهنش. بعضی ها رو فراموش می کنه و وقتی معنی رو  می خونم، میگه تو بد خوندیش. برای همین من نفهمیدم. باید درست بخونی! لهجه ت عربی نبود!

یادم میاد که وقتی زبان باهاش کار می کنم و کلمه ای رو یادش نمی مونه میگه: تو بریتیش تلفظ کردی. من امریکن یاد گرفتم! برای همین نفهمیدم چی گفتی. اشتباه از تو بود نه من!!

امروز که گفت لهجه ت خوب نبود گفتم: بله! لهجه م بریتیش بود. تو عربیِ امریکن بلدی!!