دلم می خواد موهامو رنگ کنم. سفیدی بیش از حد پیش و کناره های سرم بدفرم روی اعصابه.
قرار بود بعد عمل مامان برم آرایشگاه سانتی مانتال خواهرک و حسابی خودمو با انواع روشهای بکش و خوشگلم کن ،در کلیه ی نقاط سرو کله و صورت خجالت بدم. نشد.
گاهی این زنِ با موهای نصفه رنگ با موهای سفید لابلای موهای سیاه رو دوست دارم و میگم بذار همینطوری رشد کنه تا آخرش رنگی ها رو کوتاه کنم و جوگندمی بمونم. اما بلافاصله اون زن متمایل به جینگول مستون بازیِ درونم به فریاد میاد که ( نخیررررررررررررررر... باید روشن روشن کنی موهامو. از اون روشن های همیشگیِ چند سال پیش)
من مست و اون دیوانه
ما را که برد خانه؟