طاعون قرن

از فرط خودآازاری طاعون رو می خونم. انگار مازوخیسم ادبی در من حضورش رو فریاد می کنه.

بعضی صفحاتش رو اسکرین می گرفتم و می گذاشتم توی کانال یا استوری می کردم. تصمیم دارم دیگه اینکار رو نکنم. بس که شباهتش با اوضاع امروزی حیرت انگیز و ترس آوره. رفتارهای نابهنجار  اجتماعی، برخوردهای پلتیکال با قضیه ، به جنون رسیدن مردمِ توی قرنطینه، همسانی انکار ناپذیری با امروزمون داره.

دیدم ممکنه نشر این قسمتهای کتاب اضطراب و ترس کسی رو زیاد کنه.

چه کاریه خب؟ خودآزاری دارم، دیگر آزارای که ندارم. شاید همونهایی که گذاشتم رو هم حذف کنم.