پروانه ای روی شانه ی دلتنگی من 2

پروانه ای روی شانه ی دلتنگی من 2

روزانه نویسی - شعر- ادبیات- معرفی کتاب
پروانه ای روی شانه ی دلتنگی من 2

پروانه ای روی شانه ی دلتنگی من 2

روزانه نویسی - شعر- ادبیات- معرفی کتاب

غلط کردی دوستش داری

متوجه شدم وقتی توی یه جمعی اعم از خانوادگی، دوستانه، کاری ، اجتماع و ...  از کسی خوشم بیاد، تعریف کنم، ابراز محبت کنم؛ تحسین کنم با هر نوع واکنش مثبتی در جمع بهش نشون بدم از جانب بقیه با یک هجمه ی عظیم مواجه میشم که می خوان طرف رو خراب کنن و از چشم آدم بندازن. و در مرحله ی بعدی این رابطه ای که اصلا ممکنه شکل واقعی نداشته باشه و فقط همون تحسین و مهر باشه رو خراب کنن. مرحله ی بعدترش تخریب خود آدم در جمع و در ملاء عامه.

این حجم از نفرت پراکنی در آدمیزاد رو هرگز درک نکردم.

وجود این خیل عظیم از نفرت پراکن ها رو هم اصلا نمی فهمم.

جان من چی خلق کردی بار پروردگارا! از اول قصدت همینا بود یا از دستت دررفته؟


عمدا نوشتم خانوادگی تا شامل طیف وسیعی از ارتباطات خونی و غیر خونی و قبیله ای باشه.

نظرات 1 + ارسال نظر
سمیه دوشنبه 9 دی 1398 ساعت 08:27

اخ اخ ای گفتین نمی دونم چمون شده فقط دوست داریم همدیگرو ضایع کنیم پشت سر هم بد بگیم بیشعور باشیم تو محیط کار تو خونه من بیشتر فک می کنم به کودکی و نحوه تربیت و عقده های روانیمون برمی گرده بعضی وقتا میگم یعنی این همکارای من طفلیا چقد تو فقط محبت و توجه بزرگ شدن که الان دارن این کارارو می کنن تو کتاب زندگی پیش رو رومن گاری یادتونه (نگید که نخوندینش) نوشته بود ادما این کارارو می کنن چون همشون توجه می خوان هیتلر اون همه ادم کشت که بهش توجه کنن شاید کمی بی سروته نوشتم و غیر مرتبط

خوندم و تازگیا دارم باز می خونمش.
درسته . تربیت غلط و عقده های جبران نشده باعث میشه آدما اینقدر بی رحم باشن

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.