ملا

معلمه عادت داره مدام آیه قرآن بخونه و اول و وسط هر حرفی( چه درس به بچه ها چه حرف زدن برای ما مادرها توی جلسات ماهانه) چندتا آیه ی طولانی بخونه.

پسرک یاد گرفته و تقلید می کنه. آیه ها رو حفظ نیست و بجای اون کلماتی که بلد نیست کلمات فارسی میذاره و از وقتی بیدار میشه تا وقتی می خوابه مدام در حال جعل کردن آیه و حدیث برای ماست.

از نمونه کارهاش:

یا پشمک الذین آمنو...

یا ایها الذین پشمکوا...

و نبینا و مولانا و آقانا و خانومناو بچه نا و دوست نا....

و ابولقاسم و ابوالجاسم و ابوالکاظم...

و می خندد.

دعواش می کنیم. هم من باب مسخره نکردن آیات هم برای اینکه این بازی احمقانه را تمام کند.

قانع نمی شود که کارش زشت است. همه چیز را به شوخی می گیرد.

از دیروز هم که باید برایش حجاب کنیم تا گناهانش زیاد نشوند!

*

پسر بزرگه می گوید:

-تاثیر و تفاوت معلم ها رو ببین! با معلم پارسالش اقای (...) این بچه مدام توی فکر اختراع و طرز کار هواپیما و این چیزها بود. امسالش رو ببین فقط!