تند تند مبتلا میشه

شنیده بودم  دانشجوهای پزشکی با خوندن علایم هر بیماری به خودشون مشکوک می شن و مطمئن هستن که خودشون  مبتلای اون بیماری اند. وجه طنر قضیه وقتی خودش رو اون پشت مشت ها قایم کرد که بچه ی من با خوندن دو مبحث از روانشناسی و شنیدن اوصافش یه غروب که رسید خونه با چهره ی برافروخته و عصبانی گفت:

-باید برم چند تا آزمایش بدم. من مبتلا به ... هستم.  فردا منو ببرید دکتر.

حالا بیماری چی بود... یه چیزی در حد ایذر . یه بیماری جسمی با علایم جسمانی و مخلفاتش.

نشانه های بچه م چی بود؟ جوش های روی صورتش که تند تند درمیان و قلمبه هستن.

خلاصه بعد از کلی دلیل و مدرک آوردن که ( بچه این بیماری نیاز به پیشفرضهایی داره که تو هنوز جوجه ای براش و ... بیا دکتر برو و آزمایشم بده.)   ایمان آورد که مبتلا نیست. اما دو روز پیش باز دوباره گفت:

-به این یکی حتما مبتلام. مطمئنم!

حتی نگاهش هم نکردیم.

همینقدر ریلکس و مسئول!!!!

حیف که نمیذاره اینا رو توی کانال و اینستا بذارم کصافط!!!

راستی کانال تلگرامم رو  منور بفرمایین خو!

@parvanehsaravani

اینم آدرسش