پروانه ای روی شانه ی دلتنگی من 2

پروانه ای روی شانه ی دلتنگی من 2

روزانه نویسی - شعر- ادبیات- معرفی کتاب
پروانه ای روی شانه ی دلتنگی من 2

پروانه ای روی شانه ی دلتنگی من 2

روزانه نویسی - شعر- ادبیات- معرفی کتاب

من و اوی لعنتی

طوری میره و میاد که تمام حرکات و رفتارش نشون میده:

ما ، دوتا دشمنیم...

ما ، دوتا دشمنیم...

ما ، دوتا دشمنیم...

ما،  دوتا دشمنیم...


-( بیا بچه بزرگ کن)

-( بشدت اندوهگینم)

-(بچه داشتن از اون دارایی ها و تملک های دو سر سوخته. دو سر سوخت! )

نظرات 2 + ارسال نظر
سهیلا پنج‌شنبه 21 شهریور 1398 ساعت 14:29 http://Nanehadi.blogsky.com

تو یه سنی اینجورین.آدم متحیر میمونه که من چه جوری این موجود رو زاییدم.

آخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخ آخخخخخخخخخخخخخخخخخخخ دقیقا حرف دلم رو گفتین
عینا
کاملا

زهرا چهارشنبه 20 شهریور 1398 ساعت 22:28

یعنی درست متوجه شدم.چه شهامتی چه اعترافی البته اگه درست متوجه شدم.

همه چی ش مشخصه که
البته امروز دشمن نیستیم. مادر و پسرِ دوستیم امروز .

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.