مادر هیولا

آخخخخ این تابستون تموم بشه همه برن مدرسه و دانشگاه و سر کار ، من یه نفسسسسسس راحت بکشم.

یک ساله که دارم  شبانه روزی با پسرجان زندگی می کنم. در واقع همزیستی نه چندان مسالمت آمیز. به همه چیز هم گیر میدیم. با همه چیز هم مشکل داریم. مثل یک مادرشوهر غرغرو به جزیی ترین کار من دقیق میشه و ایراد می گیره. بیست و چند سال شوهر داری اینقدر سخت نبود که این یکسال پسرداری!

بهش گفتم امسال قبول نشی خودم می برمت لب مرز اسمتو سربازی می نویسم میگم هرروز صبح زود بیدارش کنین ازش کار بکشین تا درست بشه!تا این حد شاکی و عاصی ام از دستش!

آخیشششششش! بالاخره علنی غر زدم!

خصوصی برا ی دوستام گفته بودمش.اما علنی یک کیف گناهکارانه ی خفنی داره که محشره!