از دو سه سال پیش که فهمیدم رشد گوش و لب و بینی آدم تا زمان مرگ همچنان بی وقفه ادامه داره، افسردگی گرفتم.
حالا لب یه چیزی ! بسی هم خوب و زیبا و فریبا!
اما آخه بینی؟ گوش؟
و توی عکسها هی می گردم دنبال میزان افزایش حجم بینی م نسبت به سالهای قبل که بسیار باریک و قلمی بود. اصن یه وضی!
اه! رشد بی وقفه ی بینی و گوش!! ازت متنفرم!
عالی بود اصلن همه پستاتون خوبن فقط خواهشن مثل خانم شین یهویی نگین نمی خوایین بنویسین فقط به عشق وبلاگای شما صبح میام اداره
باور بفرمایید خوندن کل وبلاگایی که دوس دارم نیم ساعتم وقت نمی گیره ها 
نگران کاراای اداره نشین یه وقتا
سلام. فعلا می نویسم. برنامه ای برای ننوشتن ندارم. اصلا اینجا خونه مه. کجا برم ازش_؟