پروانه ای روی شانه ی دلتنگی من 2

پروانه ای روی شانه ی دلتنگی من 2

روزانه نویسی - شعر- ادبیات- معرفی کتاب
پروانه ای روی شانه ی دلتنگی من 2

پروانه ای روی شانه ی دلتنگی من 2

روزانه نویسی - شعر- ادبیات- معرفی کتاب

آرام تر رشد بنمای فرزندم!

از دو سه سال پیش که فهمیدم   رشد گوش  و لب و بینی آدم تا زمان مرگ همچنان بی وقفه ادامه داره، افسردگی گرفتم.

حالا لب یه چیزی ! بسی هم خوب و زیبا و فریبا!

اما  آخه بینی؟ گوش؟

و توی عکسها هی می گردم دنبال میزان افزایش حجم بینی م نسبت به سالهای قبل که بسیار باریک و قلمی بود. اصن یه وضی!

اه! رشد بی وقفه ی بینی و گوش!! ازت متنفرم!



نظرات 1 + ارسال نظر
سمیه یکشنبه 25 فروردین 1398 ساعت 08:16

عالی بود اصلن همه پستاتون خوبن فقط خواهشن مثل خانم شین یهویی نگین نمی خوایین بنویسین فقط به عشق وبلاگای شما صبح میام ادارهباور بفرمایید خوندن کل وبلاگایی که دوس دارم نیم ساعتم وقت نمی گیره ها نگران کاراای اداره نشین یه وقتا

سلام. فعلا می نویسم. برنامه ای برای ننوشتن ندارم. اصلا اینجا خونه مه. کجا برم ازش_؟

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.