عاشق بچه!

پسرک گفت:

ترانه ی ( ایران فدای اشک و خنده ی تو) رو می خوام. متنش رو میخوام. برام سرچ کن. همین الان. زودباش

از روزهای فرشته خصالی ام بود. کارش را راه انداختم. برایش از رو خواندم و او نوشت. موقع نوشتن لبخند مرموزی روی لبش بود.

-نمی نویسیش؟

-می نویسم.

-پس چرا طوری می خندی که آدم شک می کنه نمی نویسی؟

باز لبخند زد.

کار روخوانی ام که تمام شد گفت:

-حالا برات بخونمش؟

-بخون

بعد ترانه را با آهنگ برایم خواند. جای تمام (ایران) ها، اسم معلمش را گذاشته بود و جاهایی اسم خودش و کلاس شان را.

این هم از بچه ای که دارد جلوی چشمم در آتش عشقی سوزان می سوزد و  هی، در شکلهای مختلف عاشقانگی می کند برای معلم جانش.