من از دست غمت مشکل برم جان

مشغول فرستادن پست کتاب هستم. برایم عکس می فرستند. بین ردیف مستطیل های سیاه.

عکس ها هنوز باز نشده،  در محوناکی  عکسها سایه ی مردی دورتر ازشان پیداست. قلبم می ایستد. می ایستد. اسکلت بندی و ایستش چقدر شبیه است.

من که می دانم او نیست.

چانه ی لرزان خواهرک، نگاه  مامان که با ابروی گره خورده  به سمتی جز سنگ  سیاه خیره مانده ، می کشد مرا.

گریه کورم می کند.

کورم می کند.