و من می میرم برای همکلاسی های بیست و هفت سال پیشم که این روزها با صداهای زنانه و پخته شان، دلم را می نوازند.
پشت در اتاق عمل، توی خیابان، توی مطبخ،در مطب دندانپزشکی ، صبح، ظهر ، عصر ، غروب، شب !