ردِ گم

آهنگساز، محقق موسیقی و سازشناس نیویورکی ی که سازهای بومی بدوی را استادانه می شناسد و گاه به شیطنت سازهای جعلی می سازد و کسی برایش آن را به شکل و رنگ زیرخاکی و عتیقه درمی آورد و می فروشد، به درخواست موزه داری در پی یافتن سازهای بومی وارد جهان دور از هیاهوی مدرنتیه ی سرخپوستان امریکای جنوبی می شود و در سفری پرهیجان نگاه هستی شناختی خود را به خواننده منتقل می نماید.

آداب و رسوم مردمانی که با تبر سنگی سینه ی شکار را می شکافند، بارانهای موسمی زاد و ولدشان را بعلت خانه نشینی افزایش می دهد، به اقتضای جوانی و نیرومندی زن یا مرد می طلبند و شرمنده ی غریزه نمی شوند جذابیتهای آشکار و پنهانی برای سازشناس پرنخوت و خودپرست دارد. طبیعت گرایی و دوری از تمدن و بکر بودن زندگی سرخپوستها، او را تحت تاثیر قرار داده اما برای سیزیف فرجامی جز تکرار بیهودگی نیست. پس او نیز با اینکه قصد دارد بعد از چند روز با چند بند کاغذ و چند لیتر جوهر به قبیله برگردد، زن تو را گم کرده و از دست می دهد و با زنان نمایش گر و اغوا گر خویش ذهنیت کمال گرای خویش را تسکین می دهد.

زنان بعنوان یکی از مظاهر طبیعت برای مردسازشناس، ماهیتی کاربردی و قابل بهره وری دارند.مهم نیست که در پپمان ازدواج کسی است و با کس دیگری به سفر می رود و در بین راه همان کس دوم را نیز با نفر سوم تعویض می کند. همانطور که با باران سیل آسا می شود دوش گرفت و سرکیف آمد، آدمها را نیز وسیله و ابزار می داند و از آنها کام می جوید.

ردِ گم

آله خو کارپانتیه

نشرچشمه

-زبان شاعرانه ی متن از جذابیت های این کتاب است.

-اوصاف طبیعت با تعابیر استعاری، ویژگی مهم نثر نویسنده است که مترجم از پس آن برآمده .اگر چه در جای جای داستان به سمت سخت خوانی و دشوارفهمی رفته اما در کل از جاذبه ی زبان ادبی نویسنده نکاسته.

-داستان مصداق عینی گل و خار به هم آراسته اند است. شخصیت راوی بطور موازی صاحب دانش و درک بالایی از موسیقی و تشخیص آن در عناصر زبیعت است و به هر پدیده ای به دید هنری می نگرد و در عین حال نخوت و غروری بیمارگونه نسبت به آدمها دارد .

-کتاب را در فضایی پرهیجان و شیوه ای متفاوت در گروه همخوانی دچار خواندم.