آدمکشها

عراقِ پس از صدام عرصه ی زورآزمایی ناتوانان و موذیانی است که پیش از آن جرات خودنمایی نداشتند. افرادی که به بهانه ی لو دادن جاسوسها و خرابکاران، آتش کینه های قدیمی از همسایه و فامیل و هم محلی را تیز کرده و آنها را به دست منتقمین می سپارند تا در خیابان محل سکونت، در کافه ی محل یا هر مکان دور و نزدیک دیگری آماج گلوله و بمب شوند و از روی زمین محو گردند.

در این میان گروههای آدمکشی به نیت پاکسازی بغدادِ پس از صدام دست به قتل افراد می زنند. راوی مردی ادیب و فرهیخته است که درگیر یکی از این گروهها شده. دچار شک و تردید درستی و نادرستی این عملیات است، اما فشار بیرونی افراد، او را ناچار به همکاری کرده. فرار کردن نیز راه چاره ی او نیست.

آدمکشها، رمانی کاملا شهری با اشارات فراوان به مختصات جغرافیایی و شهری بغداد است. نام محلات،خیابانها، میادین، مجسمه ها، میخانه ها و کافه ها ی شهر به کرات در متن آمده .

رسم و رسوم و فرهنگ سوگواری ، سوءاستفاده از زنان ( فالگیری و روسپی گری) ، بغداد ویران و محلات بلوک بندی شده و نگهبانی شبانه روزی از آنها، عادی بودن کشته شدن آدمها در حملات انفجاری یا انتقامی، دست به دامن اجنه و ماوراء شدن برای حل مشکلات سیاسی، انتقاد از کمونیستها که کشور را به تباهی کشاندند، بدنه ی داستان را شکل داده و خیال بغداد هزار و یکشب را از اذهان پاک می کند.

آدمکشها

ضیاء الخالدی

عبارت