بشین سر جات

ظاهرا همه  بجز خانواده ی ما رفتن سفر. به تمام نقاط ایران.

ساختمان که کاملا خالیه.

دوست و آشنا و فامیل هم طبق روایت استوری ها و پستهاشون مشغول جوج و نوشابه در جاده شمال و جنگل های مکان مذکور از کرانه ی شرقی تا غربی دریای خزر می باشند.

آخ چقدر دلم هوای سفر داره. دلم جاده می خواد . گنبد می خواد. مامان و بابا می خواد. خونه ی خالی و پر از غم شون رو می خواد.