ندیمه ی از هفت دولت آزاد

فصل سوم ندیمه خیلی فانتزیه .( یک واژه ی شرم آور هست که قشنگ می تونه توصیفش کنه.اما از گفتنش معذورم. توی دلم میگمش).

ندیمه جان،مارتاها و همسران به طرز عشقولانه و رویاگونه ای با هم در ارتباطند و همو دوست دارن و برای هم تلاش می کنن. توطئه می کنن ، آدم از مرز رد می کنن. پیشنهاد قانون جدید میدن، صدا ضبط می کنن و می فرستن کانادا. هیچ کس هم نیست بفهمه.

اون فضای امنیتی و رعب آور فصل اول انگار وجود خارجی نداره. در واقع  شاید چون شکنجه های اون فصل دیگه نشون داده نمیشه ، یک جور آزادی باورنکردنی در روند قصه حس میشه.

جون طوری برای فرمانده ها  چشم و ابرو میاد و بهشون خشم می گیره یا حرف می زنه که همسران شون جرات ندارن  چنین رفتاری کنن.

انگار فصل سوم برای خنک شدن دل بیننده ها که در فصل اول و دوم خون جگر خوردن و عصبی شدن و گریه کردن ساخته شده تا آروم بشن.