پروانه ای روی شانه ی دلتنگی من 2

پروانه ای روی شانه ی دلتنگی من 2

روزانه نویسی - شعر- ادبیات- معرفی کتاب
پروانه ای روی شانه ی دلتنگی من 2

پروانه ای روی شانه ی دلتنگی من 2

روزانه نویسی - شعر- ادبیات- معرفی کتاب

هدف

تماشای بازی کردن آنلاین گیمرها رو از اسفند 99 شناخت. آلوده ش شد و نت خونه رو قربونی کرد تا شاهد قدرت نمایی و کل کل  گیمرها بشه.

مدتی پیله کرد که پول بدین می خوام توی یک کار شرکت کنم. پرس و جو که کردم گفت می خوام دونیت کنم. می فهمی دونیت یعنی چه؟

گفتم: بله! شرکت در خیریه. نیکوکاری. دادن پول یا چیزی به نیازمند.

حق به جانب گفت: نخیرم! دونیت این نیست. یکی از گیمرها هدف میذاره.بعد از تماشاچی ها می خواد هرکس هرچقدر دوست داره ( روی این دوست داشتن مثل یک کار مقدس تاکید داشت) پول بده.

-هدف چی هست حالا؟ به کی کمک می کنه؟

-به کسی کمک نمی کنه. هدف میذاره مثلا میگه می خوام موس دومیلیونی بخرم. یا صندلی مخصوص گیمر بخرم پونزده میلیونه. بعد...

-بعد شما تماشاچیان محترم خیرات می کنین براش که بره موس و صندلی بخره؟

-بله!

-واقعا نمی فهمی اسمش کلاهبرداریه؟

-نخیرم . نیست.چون به زور که نمی گیره. میگه هرکسی دوست داره بده.

-تو هم دوست داری؟

-بله.

-آفرین که دوست داری سرت کلاه بذارن و تو هم مشتاقانه میری سراغش.آفرین!

اون وقتها که قانع نشد. الان هم آلودگیش کمتر شده. وگرنه هنوز مشتاقه به هدف خیرخواهانه ی گیمرها کمک کنه.


نظرات 2 + ارسال نظر
اعظم سه‌شنبه 25 شهریور 1399 ساعت 13:10

واقعا
از احساسات یه سری نوجوون استفاده می‌کنند، شرم آور هست.

دقیقا

اعظم یکشنبه 23 شهریور 1399 ساعت 22:59

تا حالا نشنیده بودم
چه اعمال خیرخواهانه ای

ظرهرا خیلی باب هست در دنیای نوجوونها
خیلی هم شیک و مجلسی افتخار می کنن که دونیت می کنن ، در واقع گلریزون می کنن برای گیمرهای فرصت طلب

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.