گیوتین

زیر پست خانه ادریسی ها طوری در مورد فضاسازی عالی و شخصیت پردازی محشرش نوشتن که گویی من قصد کردم ساحت مقدس غزاله علیزاده رو  کلا از چیزی به نام قدرت فضاسازی  و شخصیت پردازی عاری نشون بدم.

عزیز من!

اگه بنا باشه چیزهایی که توی مقاله ها و نقد و بررسی هایی که در نت موجوده رو تکرار کنم که می رم کپی پیست می کنم خلاص!

دوست دارم برداشت و دریافت خودم رو بنویسم. و آنچه برام جالب تر میاد رو پررنگ کنم. نه اینکه در مورد چیزی که صدبار گفته شده، برای بار صد و یکم درفشانی کنم.

اون محتوای انتقادی به سیستم حکومتی برام جالب تر از شخصیت ها اومد.

حالا بیا گردن منو ببر زیر گیوتین!