الان یادم افتاد.
زمستون پارسال خانوم مجری بسیار خوش صدا ( گوینده ی حرفه ای هستن، مدرس فن بیان هستن ) توی جلسه ی نقد، رزومه منو بعنوان منتقد جلسه از روی برگه ی پرینت شده خوند. یه جاییش گفت:
-از جمله کتابهای این نویسنده صبحانه ی دونفره، پرتقال خونی، پشت کوچه های تردید، خواب عمیق گلستان، لک لک بوک، بیا با من به دلتنگی، وقتی دروغ گریبانگیر می شود و....
وسط حرفش گفتم:
-ببخشید..چهار تای اول اسم کتابها هستن. بقیه وبسایتهایی هستن که...
فورا گفت:
-نه...خودم سرچ کردم. اسم کتابا همینان. اشتباه می کنین.
من که زیرجلکی خندیدم.اما مسئول جلسه بهشون گفت:
-خودشون که بهتر می دونن چی نوشتن.
خلاصه که با سرچ اسم من ؛ تیتر هر لینکی اومده بود بالا ، چه ژورنالیستی چه اسم وبلاگ یا سایت رو به پای من نوشته بود.
پسرک هم همراهم بود. تا مدتها می گفت و می خندید.
از اونجایی که دیجی کالا هم کتاب هام رو می فروشه، مدیونین منتظر نبودم اسم دیجی کالا رو هم بعنوان یکی از کتابای من بخونه!