دامنگیر

گیاه بودم اگر ، بی حال و پژمرده می شدم. برگهام روی ساقه ام می خمید. لبه های تنم زرد و سوخته می شد. خاکم را عوض می کردند ، جایم را عوض می کردند. گلدان بزرگتر و قشنگی بهم می دادند، برایم شعر می خواندند شاید، نوازشم می کردند، از دور بوسه می فرستادند برایم شاید.

آن وقت دوباره سبز شدن را از سر می گرفتم. هی جوانه می زدم و برگ برگ وسیع تر می شدم.

گلدانم تنگ آمده. برگهام سوخته. عروق و آوندهام  گرفته.

خاکم را عوض کنید.