می دونم نوشتن از هرچیزی و هر اتفاقی منو عریان و آشکار و دردسترس می کنه برای کسی که می خونه. می دونم این خیلی بده. می دونم این اصلا خوب نیست. اصلا حرفه ای نیست. نباید تا می ترسم و می لرزم بیام و بنویسم و عمومیش کنم.
می تونم بنویسم و برای خودم انبار کنم. بنویسم و بعد از یه مدت پاک و حذف کنم.
نمی دونم چرا ناخودآگاه می نویسم و برای همه آشکار می کنم.
باید روی خودم کار کنم.
باید.