درهم از مولانا

رحمی نکند چشم خوش تو

بر نوحه و این چشم تر من

روی خوش تو دین و دل من

بوی خوش تو، پیغمبر من

آن کس که منم پا بسته ی او

می گردد او  گِرد سر من؟

با من صنما دل یکدله کن

گر سر ندهم، وانگه گله کن