لبخند

وقت و حوصله ی نوشتن ندارم و تمام این به صحرای کربلا زدن ها هم مال همینه.

حوصله م تنگ اومده. دلم به تنگ اومده.  کفری ام. زیاد.

باید به چند تا گلدون سر و سامان بدم، مونده تا کی وقتش بشه.

منتظر یه لبخندم. یه لبخند که سقف آسمونو بشکافه و دلمو گرم کنه.