خیلی هم خنگ نباشیم. توی عالم ادبیات داستانی و غیرداستانی و پژوهشی هم هرکی اسمی در می کند و صاحب سبک و متد و دفتر و دستک می شود، به نحوی متصل است. به نحوی نزدیک است. به نحوی آشناست.
می بینی طرف سن و سالی ندارد اما توی هر محفل رسمی و رسانه ای نشانی ازش هست. توی نوشته هاش که سرک می کشی می فهمی ( بابا از خودشونه ! ) . به بچه های بالا وصل است. بقول معظم خودش( پول گرفته تا بگوید).