چه زشت!

( چه زشت!! ).

این تکیه کلام را بیشتر از صدبار توی حرفهایش شنیدم ، در کمتر از پنج ساعت . به جای ( چه بد) ، ( چه عجیب) ، (واقعا) و چندتا کلمه ی دیگری که در موقعیت های مختلف می توان گفت، می گفت : ( چه زشت! ) .

دور هم و با هم حرف می زدیم. پسرش هم گفت: ( چه زشت! ).

لبخند زدم. گفتم:

-جالبه که تکیه کلام هر دوتون یکیه.

-چیه؟ ما اصلا تکیه کلام نداریم. داریم یعنی؟ چیه؟

-آره. هر دوتون می گین ( چه زشت! )

-جدی؟

-جدی؟

-اوهوم.

مادر و پسر با هم گفتند:

- چه زشت که ما هی میگیم ( چه زشت! )

سه نفری ترکیدیم و رفتیم هوا ،  از خنده !

*

تکیه کلام

نه تکه کلام!!!!!!

تکیه کلام یعنی چیزی که کلام و سخن شما بر آن تاکید می کند و خودآگاه یا ناخودآگاه ، تکیه می زند به آن.

تکه کلام دیگر از آن حرفهاست!!! لطفا درست حرف بزنیم!