مردی به نام اوه

دزدان غارتگر سرگردنه، سعی دارند که یک آیپد به اُوِه بیندازند. آیپدی که در عین کامپیوتر بودن، صفحه کلید ندارد. و البته که به کامپیوتر بدون صفحه کلید نمی شود اعتماد کرد . وقتی هیچ چیزی در دنیا سر وقت و روی اصول و برنامه انجام نشود، پس هیچ چیز دنیا هم قابل اعتماد نیست. این فلسفه ی اوه در زندگی ست .

اوه 58 سال دارد . سوئدی ست . در تمام طول زندگی اش، همیشه سروقت و طبق مقررات عمل کرده . هرگز از قوانین شهرک، شهر و کشور تخطی نکرده  و دیگرانی که جز این رفتار می کنند را قابل معاشرت و صحبت کردن نمی داند .

سونیا، زنی است که همه می گویند  ترکیبش با  اوه   مثل  سفید و سیاه است و معلوم است که اوه سفید نیست . اوه  اعصاب ندارد.بلد نیست با دیگران معاشرت کند . به وقت لزوم مشت خود را وسط صورت شان می کوبد . به دوست دختر موبلوند آندراس ، گوسفند موبور و به سگ پشمالوی زن، چکمه ی زمستانی می گوید . پاتریک، شوهر پروانه را ، دست و پاچلفتی و   پدر میرساد، را مرد مکعبی  صدا می زند . برای اوه  ، تمام آدمها و اشیا و پدیده ها بجای نامیده شدن با اسم اصلی شان، با خصوصیات ظاهری یا شخصیتی، هویت پیدا می کنند .

اوه بعد از مرگ همسرش، به فکر خودکشی ست. راه های متفاوتی را امتحان می کند اما هربار  با دخالت کسی یا چیزی ، ناموفق می ماند .همسایه ی جدید که شامل زنی ایرانی( پروانه )  و همسری غیرایرانی و دو دخترند  ، باعث  ایجاد تغییراتی ناخواسته در زندگی روتین اوه می شوند . پروانه باردار است و شاید در اولین نگاه، اوه به همین دلیل نمی تواند در برابر پروانه مخالفت شدیدی نشان بدهد .

تنها موارد  مورد علاقه و تقدیس اوه سونیا و ماشین ساب است . کارهای فنی را با مهارت انجام می دهد . مامواران پیراهن سفید را دوست ندارد . و از کسانی که به تابلوهای راهنمای شهرک توجهی نمی کنند ، متنفر است .

ترجمه ی روان و عناوین طنازانه ی فصل های کوتاه کتاب، از جذابیت های کتاب است . از این داستان فیلمی نیز اقتباس شده .

- بشدت منتظرم که فیلم ( مردی بنام اوه ) را هم ببینم .

-هنوز در برابر معرفی کتاب در اینستاگرام مقاومت می کنم. وبلاگ و وبلاگ نویسی ، برایم مهم تر و باحال تر از سایر فضاهای مجازی ست . اما ته دلم کمی... فقط کمی ...

مردی به نام اوه

نشرچشمه

فردریک بکمن