یکی از دخترهای سال دومی گفت:
-خانوم عید دارم میرم زاهدان. سوغاتی چی براتون بیارم؟
با لبخند پر از شیطنت گفتم:
-آچار بیار
با چشم های گشاد ده گفت:
-خانوووم.... شما میدونی آچار چیه؟
-بله. استفاده هم می کنم. الانم آچارم تموم شده. آچار بیار
خندیدیم. گفت:
-خانم کشک زابلی هم بیارم؟
-نه. کشک دارم. نمی خوام. همون آچار
گفت:
چشم میارم. دیگه چی بیارم؟ تو رو خدا خانووم.. یه چیزی بگین من بیارم. تو رو خدا بگین.
هی تکرار می کرد. گفتم:
-یک تیشه ی ناسیونال خوبم بیار
اول متوجه نشد. بعد که فهمید آنقدر خندید و خندیدم که صدای بقیه ی دخترها درآمد. خنده ای بدون انقطاع و پرصدا.
حالا بیا برای دخترهای کلاس توضیح بده فلسفه ی تیشه ی ناسیونال چیست.
من تا حالا فکر میکردم شما شمالی هستین پری جون..
خب ، شمال زندگی کردم و بزرگ شدم. خانواده و فامیلم هم شمال هستن. اصالتا جنوبی ام
سلام پری جون.
برای ما هم توضیح بده آچار و تیشه چیه؟
سلام عزیزم
جونم برات بگه که باید سیستانی باشی تا متوجه ارزش و گرانبهایی آچار بشی %
آچار یک ادویه دست سازه. توی خورش و آبگوشت استفاده میشه و خیلی خوش طعم م کنه غذا رو.
تیشه هم همون تیه ست. یک ابزار فلزی
موضوع برمی گرده به یک جوک با گویش سیستانی