بخاطر تو خم می شوم عزیزم...

این روزها  ، صبح ها خم می شوم تا جوراب پسر بزرگه را پایش کنم. روی شلوارگرم کنش محکم کنم. پاچه ی شلوارمدرسه اش را به پای گچ گرفته اش بکشم و کمکش کنم تا شلوار رابالا بکشد.

خم می شوم تاپوتین های ساق بلند پسرک را پایش کنم. بندهای بدجنسش را که به قول خودش (  اصلا هم خوب بسته نمی شوند)ٰ برایش ببندم.

این روزها ظهرها هم خم می شوم. اول بندهای پوتین پسرک را که هنوز بدجنسند و اصلا هم خوب باز نمی شوند،‌ باز می کنم. یکی دو ساعت بعد، کمک می کنم پاچه ی شلوار مدرسه ی پسر بزرگه را از پای گچ گرفته اش بیرون بکشم و بعد جورابش را که حالا دیگر بویناک شده، ازپایش بیرون بکشم.

پسربزرگه با خجالت و جملاتی که شرمساری از سرو  رویش می بارد مدام تشکرمی کند.

پسرک با غرغرو اخم، می گوید: اصلا این چه پوتینی بود که برام گرفتین. من که از اولش گفتم کتونی چسبی می خوام.