برج سکوت شامل سه جلد است. در هیچ آبادی که هیچ کس اسم و نشان رسمی و شناسنامه ای اش در دهانها نمی چرخد، آدمها بسته به اتفاق یا رویدادی متناسب، لقبی دارند و تا آخر عمر با همان لقب نامیده می شوند. کفتربازی سرگرمی مردمان هیچ آباد در دهه ی شصت است. و نسل بعدی در اعتیادی ویرانگر و سیاه عمر سپری می کند.
زبان روان و جذاب قصه خواننده را در دام خوانش سریع و بی وقفه می اندازد و بی آنکه بدانی می بینی نسبت به هیچکدام از کاراکترهای قصه گارد نداری و حتی مهم نیست که فلانی به چه اعتیادی و در چه حدی مبتلاست. آن سمپاتی پنهان در لایه های زیرین وجود، به سطح می آید و همراه حرمله و دهنی و سوسن و ...دلتنگی می کنی و کفری می شوی و دل می سوزانی.
کتاب برای بالای شانزده سال نوشته شده و چنان آغشته به روشهای مصرف و کلمات و عبارات و زندگی های ناهنجار است و طبیعی و وسوسه انگیز نوشته شده که می تواند الگوی زندگی باشد.
بخشهای پریشان گویی ناشی از مصرف روانگردان درخشش نابی دارد. کودکی سپری شده روی پشت بام ها و بیابانهای مگس آباد، رفتار به آدمها و حیوانات،برخورد والدین با کودکان، نوجوانی و جوانی طی شده در شغلهای پاره وقت و موقتی، خود مکتب جامعه شناسی است. از قضا حرمله دانشگاه رفته و هر خرده داستانی که از آدمها می گوید رنگ و نشان و کد های جامعه شناسی دارد.
ریتم سریع داستان مانع ایجاد وقفه در خوانش است.
برج سکوت
حمیدرضا منایی
کتاب نیستان
هرچه از خوبی این کتاب بگم کم گفتم
اولین رمان اورهان پاموک که برنده ی نوبل شده روایت سه برهه از تاریخ ترکیه را در برمی گیرد. اواخر دوران عثمانی و سلطنت سلطان عبدالحمید، دوران آتاتورک و دوره ی پس از آتاتورک. در خلال این سه دوره ی تاریخی چگونگی شکل گرفتن انجمن های اصلاح طلب و مخالفین آنها را مرور می کند. تغییرات جامعه ی ترکیه به سمت مدرنیته و تحولات فرهنگی و اجتماعی را در مناسبات خانواده ی جودت با اطرافیان مشاهده می کنیم.
آقای جودت تازه جوانی است پر از بلندپروازی های متمایل به سنت اما علاقمند به پیشرفت در سایه ی اعتدال. برادر تندروی او محکوم به فناست.او چراغ فروش است و در پی روشنایی که تلمیحی است به تغییر و تحولات ترکیه از سنت به مدرنیته. فرزندان جودت هرکدام با علایقی خاص به خود نماینده ی بخشی از جامعه هستند و در نمایی کوچک (خانواده) طیف احزاب و تمایلات در یک کشور را نشان می دهند.
مانیفست قصه این سوال است ( من کی ام؟ من چی ام؟ ) و آدمهای قصه در پی یافتن کیستی و چیستی خود سالهای عمرشان را طی کرده و بی آنکه به جواب برسند با ناحرسندی و ناشادمانی عمیقی به دنیا نگاه می کنند.
کتاب پرگویی فراوانی دارد و حجم زیادش حوصله ی فراخی برای خواندن می طلبد.
آقای جودت و پسران
اورهان پاموک
نشرچشمه
آدرس میگیرین که میخوام کتابمو برات بفرستم. امتناع میکنیم متلک میگین. آدرس میدیم،کتابو میفرستین. دم و دقیقه سوال میکنین خوندیش؟ خوندیش؟
سر هر طرح کتاب و نمایشگاه کتاب هم دهنمونو صاف میکنید که از کتابم حرف بزن. معرفیش کن.
خاک برسر من که از اول نفهمیدم قصد سواستفاده دارین و کارتون از سر علاقه نیست.
نثر قوی و تحسین برانگیز داستانهای این مجموعه حواست را از مرور خود داستان پرت می کند. جیمز جویس به ارائه تصاویری تاریخی و اجتماعی و فرهنگی از مردم ایرلند می پردازد و در خلال داستانهایی نه چندان قصه گو جامعه ی ایرلند را با مختصات و ویژگی های سنتی و مذهبی رو به مدرنیته در معرض دید خواننده می گذارد.
هرکدام از داستانها بخشی مرتبط با سنت یا مدهب را در جامعه ی ایرلندی ها در بوته ی نقد می گذارد. کودکان و گذران دوران پیش از جوانی در بیشتر داستانها اهمیت بسزایی دارد.
پی نوشت مربوط به موارد مذهبی و تاریخی و اجتماعی که بعد از اتمام داستانها درج شده اطلاعات جالب و مفیدی دارد. مجموعه مقالات آخر کتاب نیز خواننده را در دریافت مفاهیم مطرح شده در داستانها یاری می کند.
دوبلینی ها
جیمز جویس
انتشارات نیلوفر