اسفند قشنگ

خوب شد اسفند مثل همیشه ی خودش شد. نیمه بهاری و نیمه گرم و نیمه دلبر. نه اصلا تمام دلبر. آنقدر که تا تاریکی بچرخی توی خیابان ها و حوض های ماهی را نگاه کنی. تخم مرغ های رنگی را و گلدان های پامچال را و سرما نرنجاندت.

خوب است هرچیزی مثل خودش باشد. مثل خود خوش. اصلا ادای یک چیز دیگر را درآوردن خوب نیست. حال بهم زن است. اسفند اگر قرار بود  سرد و یخ باقی بماند ، من دق می کردم. مُردم بس که هی چیزهایی را که دیگر مثل خودشان نیستند ، کنار گذاشتم و تصمیم گرفتم که غصه شان را نخورم اما باز هم رفتم سراغ کیسه ی دور انداختنی ها و فکر کردم ( کاش اینطوری نمی شدی).

خوب است که پالتو را روی چوب رختی تنها می گذارم و بهش می خندم و سبک بار بیرون می روم. خوب است که می شود جوراب نازک تر پوشید و از التهاب مچ پا بخاطر سرما نترسید. خوب است که هوا ریه هایت را می نوازد.

خوب است که بهار در راه است.